Η Αξία της Φυλής - Μέρος Α'

   Η φυλή υπήρξε από τα αρχαία χρόνια βασική αξία για την δομή της κοινωνίας. Η ισχύς της έννοιας της καταγωγής, μπορεί να φανεί από το νομοθετικό πλαίσιο, και το φιλοσοφικό έργο της εκάστοτε εποχής.

   Μιλώντας για την αρχαία Ελλάδα τα παραδείγματα είναι πολλά. Θα επικαλεστώ, τον ξένιο Δία. Σήμερα ακούμε τον κάθε διεθνιστή – ψευτοανθρωπιστή, να επικαλείται τον ξένιο Δία για να δείξει πόσο φιλόξενοι ήσαν οι αρχαίοι Έλληνες. Δεν αναφέρει κανείς όμως το γεγονός ότι όταν ομιλούσαν περί φιλοξενίας, ο φιλοξενούμενος ήτο Έλλην.Υπήρχαν μάλιστα και κυρώσεις για όσους, εισέρχονταν κρυφά, ή έμεναν σε μια πόλη κράτος παραπάνω από ότι προέβλεπαν οι νόμοι.

   Το συγκεκριμένο φαινόμενο, συναντάται έντονα στην Σπάρτη , στην οποία υπήρχε συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο (λόγου χάρη η ξενηλασία) , σύμφωνα με το οποίο οι ξένοι εκδιώκονταν (Ξενοφώντος «Λακεδαιμονίων Πολιτεία»), ενώ μάλιστα σε συγκεκριμένες περιπτώσεις η τιμωρία ήτο η εκτέλεση. Αναφερόμενοι στην αρχαία Σπάρτη, δεν πρέπει να ξεχάσουμε την ευγονική που επέβαλε ο Λυκούργος. Ο εν λόγω νομοθέτης είχε κατανοήσει πως για να προκύψουν οι καλύτεροι γόνοι θα πρέπει να υπάρχει ένωση των αρίστων. Η πολιτική λοιπόν, που στόχευε στην επικράτηση των αρίστων,βιολογικά, που την αποκαλούμε ευγονική, εφηρμόσθη στην αρχαία Σπάρτη, με επιτυχία. Βάσει αυτών φαίνεται η αξία που είχε το αίμα εκείνη τη περίοδο.

   Η Αθήνα, αναφορικά με τους ξένους, δεν πάει πίσω. Πέραν των νόμων, όπως τα περί υπόστασης του πολίτη( βλέπε νόμο Περικλή, που Αθηναίος πολίτης, οριζόταν μόνο αυτός που είχε και τους δύο γονείς Αθηναίους) αλλά και τον φόρο που πλήρωναν οι ξένοι, το λεγόμενο μετοίκιον(όπου όταν μιλάμε για ξένους, μιλάμε για την πλειοψηφία να είναι Έλληνες, μη Αθηναίοι),στην Αθήνα ανεπτύχθη ένας φιλοσοφικός κόσμος με άκρως φυλετιστικές τάσεις. Θα παραθέσω ελάχιστα παραδείγματα, φιλοσόφων, που στη κοσμοθεωρία τους είχαν στη βάση το αίμα και την καταγωγή:

"Η σκέψη αυτή τον οδήγησε [τον Κρόνο] να βάλει, όχι ανθρώπους, αλλά ημίθεους,

που είναι από υψηλότερη και πιο θεία φυλή, να είναι οι βασιλείς και οι άρχοντες

των πόλεών μας· το έκανε, όπως κάνουμε με τα κοπάδια των προβάτων και άλλων

εξημερωμένων ζώων. Γιατί δεν βάζουμε βόδια να κυβερνάνε βόδια, ή τράγους να

κυβερνάνε τράγους· αλλά εμάς, που ανήκουμε σε ανώτερη φυλή και τα

κυβερνάμε."

Πλάτων, Νόμοι, 4.713c-d

"Οι πόλεις βρίσκουν τον αποικισμό πιο εύκολο αν οι άποικοι είναι της ίδιας φυλής...Υπάρχει ένα στοιχείο ενότητας στην κοινότητα της φυλής, της γλώσσας, των νόμων, των κοινών ναών και της λατρείας"

Πλάτων, Νόμοι, IV, 708c

"ο μελετητής της πολιτικής δεν πρέπει να αγνοεί το ερώτημα: Ποιο είναι το

κατάλληλο μέγεθος για μία πόλη και πρέπει ο πληθυσμός της να αποτελείται από

μία φυλή ή περισσότερες; Αλλά για να δεχτούμε ότι έχουμε μια πολιτεία, όπου ο

ίδιος πληθυσμός κατοικεί σε ένα μέρος, παραμένει η ίδια πολιτεία όσο ο πληθυσμός είναι της ίδιας φυλής"

Αριστοτέλης, Πολιτικά, 1276a

"Αυτοί που προέρχονται από καλύτερους προγόνους, είναι πιο πιθανό να είναι

καλύτεροι άνδρες, γιατί αριστοκρατία σημαίνει αριστεία στην φυλή."

Αριστοτέλης, Πολιτικά, Βιβλίο 3, Κεφ. 13

(1283a)

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Να σε ρωτήσω, οι καλύτερες φύσεις είναι πιο πιθανό να βρεθούν στις ευγενείς φυλές ή στις μη ευγενείς;

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ: Σίγουρα στις ευγενείς φυλές.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Δεν είναι πιο πιθανό να είναι τέλειοι στην αρετή όσοι γεννήθηκαν από καλή γενιά και ανατράφηκαν καλά;

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ: Σίγουρα.

Πλάτων, Αλκιβιάδης Α', 120d-120e

Τα παραδείγματα είναι πολλά.Θα αφήσω ένα τελευταίο, και το πιο γνωστό, αυτό του ιστορικού Ηροδότου:

« Το Ελληνικόν, εόν όμαιμόν τε και ομόγλωσσον, και θεών ιδρύματά τε κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα. »

   Φυλή λοιπόν, είναι μια ομάς με κοινά βιολογικά γνωρίσματα.Είναι ένα σύνολο ανθρώπων με κοινούς προγόνους. Η αξία της φαίνεται, στη ταύτιση που νιώθουν οι ομόφυλοι μεταξύ τους, με αποτέλεσμα τις αρμονικές σχέσεις και την συνεργασία. Η φαινοτυπική, ψυχική και γενετική ταυτότης του καθενός αποτελεί θεμέλιο για την κοινωνία. Η γενετική μας υπόσταση θα καθορίσει τα φαινοτυπικά και συμπεριφορικά μας γνωρίσματα. Δίχως την κοινή βιολογική ταυτότητα μια κοινότης είναι καταδικασμένη.Το ομαδικό πνεύμα και η συνεργασία έρχεται μόνο με την ομοιογένεια. 

  Οποιοσδήποτε βγάζει την καταγωγή εκτός του έθνους, είναι συνειδητώς ή ασυνειδήτως προδότης, διότι δίχως την βάση, η οποία είναι το αίμα, η γλώσσα και η θρησκεία χάνουν πλήρως το νόημά τους. Από τη στιγμή που τα ψυχικά γνωρίσματα είναι εξαρτημένα εκ της γενετικής,και, η γλώσσα και η θρησκεία διαμορφώθηκαν και διαμορφώνονται εκ των ψυχικών γνωρισμάτων κι εν τέλει αφού η ψυχική κατάσταση θα κρίνει την κοινωνική, δεν δυνάμεθα να βγάλουμε το κομμάτι της καταγωγής εκτός. Το αίμα είναι η βάση των πάντων.

Στο μέρος Α', ανέλυσα το ζήτημα κυρίως από ιστορικής και φιλοσοφικής πλευράς. Στο Β’ μέρος θα παρατεθούν έρευνες, που αφορούν την αξία του αίματος στη συμπεριφορά, και την αξία της ομοιογένειας για την κοινωνική συνεργασία.

 

                                                                                                                                            ΛΥΚΟΎΡΓΟΣ

   

Διαβάστε επίσης : Η Αξία της Φυλής - Μέρος Β΄

Το άνωθεν άρθρο εστάλη σε εμάς από συναγωνιστή