Λαϊκός Παρατηρητής: Φεβρουαρίου 2021

Τα τελευταία χρόνια ακούμε από πάρα πολλούς θιασώτες του (((Μ)))πατριωτικού χώρου να λένε ότι οι ιδεολογίες του Εθνικοσοσιαλισμού και του Φασισμού είναι αποκλειστικά Γερμανικά και Ιταλικά φαινόμενα. Επαναλαμβάνουν την γνωστή ρήση ενός (καθόλου) σεβάσμιου γέροντος, τον οποίο έχουν αναγάγει σε ιερό τοτέμ του εν Ελλάδι «εθνικισμού», ότι: «Ο Ναζισμός είναι έκφανσις του Γερμανικού εθνικισμού, δεν έχει σχέση με την Ελλάδα. O Φασισμός είναι έκφανσις του Ιταλικού εθνικισμού, δεν έχει σχέση με την Ελλάδα». Σε αυτό εδώ το άρθρο θα εξετασθεί το αν ο Εθνικοσοσιαλισμός και ο Φασισμός είναι ή δεν είναι αποκλειστικά και μόνον γερμανο-ιταλικά φαινόμενα.

Πρώτα από όλα θα παραθέσουμε απόσπασμα από την συνέντευξη που έδωσε ο Δρ. Γιόζεφ Γκαίμπελς στην εφημερίδα New York Times στις 13 Ιουνίου 1934 στην Βαρσοβία. Το συγκεκριμένο απόσπασμα γίνεται αντικείμενο προπαγάνδας από διάφορους ιδεολογικούς τενεκέδες του «χώρου», με σκοπό την παρουσίαση του Εθνικοσοσιαλισμού ως κάτι ξένο προς την Ελλάδα και ως ένα αποκλειστικά γερμανικό φαινόμενο, κατά τα λεγόμενα του προαναφερθέντος «φωστήρος του εθνικισμού». Μας λένε λοιπόν πως ο Γκαίμπελς, πίστευε ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν είναι προς εξαγωγή... Ας δούμε τι αναφέρει η εφημερίδα. Για λόγους ιστορικής αυθεντικότητος θα παρατεθεί πρώτα το κείμενο στην Αγγλική γλώσσα και ύστερα το μεταφρασμένο:

WARSAW, June 13. -- Dr. Paul Joseph Goebbels, the German Minister of Propaganda, declared in a lecture at the Citizens Club of Warsaw tonight that National Socialism did not aim at spreading beyond Germany's borders, that it was not a "product for export" and that its foreign policy was dictated by a will for peace.

Μετάφραση:

ΒΑΡΣΟΒΙΑ, 13 Ιουνίου--Ο Δρ. Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς, Γερμανός Υπουργός Προπαγάνδας, δήλωσε σε διάλεξη του προς την Λέσχη Πολιτών της Βαρσοβίας σήμερα το βράδυ ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν έχει σκοπό να εξαπλωθεί πέρα από τα σύνορα τα σύνορα της Γερμανίας, ότι δεν είναι «προϊόν προς εξαγωγή» και ότι η εξωτερική πολιτική του υπαγορεύεται από βούληση προς την ειρήνη.[1]

Ο Δρ Γιόζεφ Γκαίμπελς στην Βαρσοβία μαζί με τον Πολωνό Στρατάρχη Πιλσούντσκι (15 Ιουνίου 1934)

Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα, ακόμη και στον πιο ανόητο, ότι ο Γκαίμπελς εννοεί πως ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν έχει σκοπό να εξαπλωθεί εκτός των συνόρων της Γερμανίας με βίαια μέσα (πόλεμο) και για αυτό στο τέλος της δηλώσεως του τονίζει ότι η εξωτερική πολιτική της Γερμανίας έχει σαν γνώμονα την ειρήνη. Κάτι το οποίο η τελευταία προσπάθησε να επιδιώξει υπογράφοντας το σύμφωνο μη επιθέσεως με την Πολωνία την 26η Ιανουαρίου 1934, θέτοντας προσωρινά τέλος στις εχθρικές σχέσεις που υπήρχαν μεταξύ των δύο χωρών μέχρι τότε, ειδικά στο ζήτημα της Σιλεσίας και του Ντάντσιχ.[2]

Σε αυτό το σκέλος όσον αφορά τον Φασισμό θα παραθέσουμε την δήλωση του Γάλλου εκπροσώπου και ηγέτη του κόμματος Mouvement Franciste, Μαρσέλ Μποκάρ(Marcel Bucard), στο Διεθνές Φασιστικό Συνέδριο που έλαβε μέρος στις 16-17 Δεκεμβρίου 1934 στο Montreux της Ελβετίας:

«Το κυριότερο χαρακτηριστικό του Φασισμού είναι ότι είναι θετικός και δεν περιέχει ουτοπίες, ενώ εδράζεται επί των πραγματικοτήτων και των γεγονότων. Οφείλουμε επειδή ο Φασισμός δεν είναι μόνο Ιταλικό φαινόμενο, να διακυρήξωμεν πάντες ότι εκ της ισχύως των αρχών του και των περιεχομένων του, έχει εξέλθει των ορίων της Ιταλικής χερσονήσου και τείνει εις το να γίνει ο νέος καταστατικός χάρτης της Νέας Ευρώπης. Είναι εναντίον του Μπολσεβικισμού, είναι εναντίον των διστακτικοτήτων των μεσαίων τάξεων, είναι εναντίον του διεθνούς καπιταλισμού και τέλος εναντίον όλων των ψευδών πατριωτισμών και όλων των κοινωνικών αδικιών,οι οποίες απορρέουν από αυτές. Όλη η έννοια του Φασισμού είναι η ανοικοδόμηση και όχι η καταστροφή.»[3]

Marcel Bucard

Επίσης άλλος ένας ηγέτης του Εθνικοσοσιαλισμού και του Φασισμού της εποχής του Μεσοπολέμου, ίσως ένας από τους μεγαλύτερους, ο Κορνέλιου Ζέλεα Κοντρεάνου είχε εκδηλώσει την τεράστια συμπάθεια στο κίνημα του Γερμανικού Εθνικοσοσιαλισμού. Επίσης ο Κοντρεάνου είχε μεγάλο σεβασμό και για τον Μουσολίνι επειδή για πρώτη φορά στην ιστορία ο ιδρυτής του Φασισμού έδειξε ότι τα κοινωνικά ζητήματα μπορούσαν να επιλυθούν σε εθνικό επίπεδο. Με αυτόν τον τρόπο ανέτρεψε τις προθέσεις των κομμουνιστών, οι οποίοι υποστήριζαν ότι η βελτίωση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων δεν ήταν εφικτή παρά μόνο με την διάσπαση του έθνους και την αντικατάσταση του από ένα παγκόσμιο προλεταριακό κράτος.[4]

Επίσης ξανά ο τελευταίος είχε πεί ότι όσον αφορά την θέση του κινήματος του: «Όσο για την θέση μας, αν πρόκειται να επιλέξουμε ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα, είμαστε με εκείνους που πιστεύουν ότι ο ήλιος δεν ανατέλλει στην Μόσχα αλλά στην Ρώμη.»[5]

Corneliu Zelea Codreanu

Οπότε και εδώ καταρρίπτεται το επιχείρημα των αντιφασιστών «εθνικιστών» περί της μη εξαγωγής του Φασισμού.

_________________________________________________________________________________

Σε αυτό το κομμάτι θα παρατεθεί εκτενής λίστα με τα Εθνικοσοσιαλιστικά και Φασιστικά κίνηματα τα οποία έδρασαν κατά την διάρκεια του Μεσοπολέμου στην Ευρώπη (εκτός Γερμανίας και Ιταλίας), ξεκινώντας πρώτα από την Ελλάδα:

ΕΛΛΑΔΑ:

Ένωσις Ελλήνων Φασιστών: Πρώτη κίνηση στον χώρο του Ελληνικού Φασισμού. Αρχηγός ο Θεόδωρος Υψηλάντης, γόνος της ιστορικής οικογένειας του '21. Η οργάνωση ποτέ δεν κατάφερε να να λάβει μαζικότητα. Ο Υψηλάντης κατά την κατοχή ανέλαβε την διοίκηση μιας ελληνογερμανικής εμπορικής εταιρείας και απεβίωσε κατά το 1943. Η χήρα του έλαβε ισόβια σύνταξη από την τότε κατοχική κυβέρνηση.[6]

Σιδηρά Ειρήνη (έτος ίδρυσης 1931): Φορούσαν μπλέ πουκάμισα στα πρότυπα των Μελανοχιτώνων και χαιρετούσαν Φασιστικά.[7]

Αρχηγός: Απόστρατος Συνταγματάρχης Νικ. Νικλάμπας

Εθνική Ένωσις Ελλάς (έτος ίδρυσης 1927): Ίσως η μεγαλύτερη και μαζικότερη Φασιστική και Αντισημιτική οργάνωση που έδρασε στην Ελλάδα με 7000 μέλη στο απόγειο της (1931). Τα μέλη της έρχονταν συχνά σε σύγκρουση με τα μέλη της Εβραϊκής οργανώσεως «Μακαμπή», με κομμουνιστές και με τις αστυνομικές δυνάμεις. Η αντισημιτική δράση της οργάνωσης κορυφώθηκε με το Πογκρόμ του Κάμπελ κατά την νύχτα της 29ης-30ης Ιουνίου 1931. Τα μέλη της φορούσαν στολή που αποτελούνταν από κίτρινα πουκάμισα και μαύρες μπότες με χαλύβδινα μεταλλικά κράνη. Η πτέρυγα νεολαίας του κόμματος ονομαζόταν «Εθνική Παμφοιτιτική Ένωση» η οποία λειτουργούσε ως αντίβαρο στην εξαπλούμενη δράση των κομμουνιστών στα πανεπιστήμια. Στις 18 Ιουνίου 1933 η ΕΕΕ οργάνωσε την «προς Αθήναις πορεία» μιμούμενη την πορεία προς την Ρώμη των Ιταλών Μελανοχιτώνων του Μουσολίνι (28 Οκτωβρίου 1922). Διαλύθηκε από την δικτατορία Μεταξά[8]

Το έμβλημα της ΕΕΕ

Στην μέση ο αρχηγός της ΕΕΕ Γεώργιος Κοσμίδης

Συγκέντρωση της ΕΕΕ

Οργάνωση Εθνικοφρόνων Σοσιαλιστών-ΟΕΣ Τρίαινα (έτος ίδρυσης 1934): Από τις πιο δυναμικές και πραγματικά ιδεολογικά καταρτισμένες Εθνικοσοσιαλιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα. Σχηματίστηκε από Εθνικοσοσιαλιστές φοιτητές και με ορμητήριο το στέκι τους στην οδό Ιπποκράτους έδιναν πραγματικές μάχες με κομμουνιστές και αστυνομικούς στους δρόμους των Αθηνών. Η οργάνωση εξέδιδε τις εφημερίδες «Τρίαινα» και «Εθνικοσοσιαλιστής». Η δεύτερη είχε μεγαλύτερη απήχηση στην νεολαία και διαβαζόταν περισσότερο. Με την ΟΕΣ συνεργάστηκε και ο Δημήτριος Βεζανής, υφηγητής τότε της Γενικής Πολιτειολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με την επίσκεψη του Γκαίρινγκ στην Ελλάδα τον Μάιο του 1934, η οργάνωση μετά την υποδοχή του Πρώσσου Καγκελαρίου, εξέδωσε ανακοινωθέν που διακήρυττε: « Οι Εθνικοσοσιαλισταί όλου του κόσμου αποτελούν κοινό μέτωπο κατά του κοινού εχθρού» ( "Εθνικοσοσιαλιστής" 1/6/1934)[9]

η εφημερίδα της Τρίαινας:Ο ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ

Πανελλήνιος Οργάνωσις Λαϊκών Αγωνιστών Αγκυλοσταυριτών (έτος ίδρυσης: 1935): Φιλομοναρχικοί Εθνικοσοσιαλιστές. Παρόμοια οργάνωση με το Ρουμανικό Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα του Ștefan Tătărescu (Partidul Național-Socialist din România).Κήρυτταν πως ο Εθνικοσοσιαλισμός και η μοναρχία σφυρηλατούν την εθνική ενότητα. Η οργάνωση κινήθηκε κάτω από την σκιά του στρατηγού Κονδύλη, μισητό εχθρό του Ιωάννη Μεταξά, ενώ μετά τον θάνατο του πρώτου συμμετείχε στην κηδεία, διαδηλώσεις και εκδηλώσεις που είχαν σχέση με τον Κονδύλη. Επώνυμοι Αγκυλοσταυρίτες αργότερα προσχώρησαν στην κατοχική ΕΣΠΟ. [10]

Προεκλογικό έντυπο των Αγκυλοσταυριτών

Οργάνωση Μελανοχιτώνων(έτος ίδρυσης:1935): Ασήμαντη φασιστική ομάδα. Φορούσαν μαύρα πουκάμισα και είχαν υιοθετήσει τον φασιστικό χαιρετισμό. Αρχηγός της οργάνωσης ήταν ο Αλεξ. Γιάνναρος, τον οποίο είχε βολιδοσκοπήσει μάλιστα στις 29 Απριλίου του 1941, ο Ρουμάνος πρέσβης Γκάνε, για λογαριασμό των Γερμανών, με σκοπό την δημιουργία κατοχικής κυβέρνησης, πράγμα που δεν πραγματοποιήθηκε.[11]

Εκδοτικός Οίκος Νέα Γεννεά(έτος ίδρυσης:1933): Ιδρύθηκε από την Σίτσα Καραϊσκάκη και τον Ευάγγελο Κυριάκη. Αμφότεροι Εθνικοσοσιαλιστές διανοούμενοι. Σύμβολο του ήταν ο διπλός μινωικός πέλεκυς. Το ίδιο ακριβώς σύμβολο καπηλεύθηκε αργότερα το καθεστώς της 4ης Αυγούστου και τα τελευταία χρόνια το όνομα του εκδοτικού οίκου γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από ναζιστοφάγους ακροδεξιούς εμπόρους. Σημαντικότερες εκδόσεις του οίκου του Κυριάκη ήταν το ημερολόγιο του Γιόζεφ Γκαίμπελς «Από το Κάιζερχοφ εις την Καγκελαρίαν του Ράιχ» και το βιβλίο της Σίτσας Καραϊσκάκη, « Εβραίοι και Κομμουνισμός». Σε αντίθεση με άλλους λογοτέχνες ή διασήμους της εποχής (και της εποχής μας), οι οποίοι «είχαν ξεχάσει» τι έγραφαν και που, η Σίτσα δεν απαρνήθηκε ποτέ τις ιδέες της και την σχέση της με τον Εθνικό Σοσιαλισμό. Ο Κυριάκης δε, πέθανε στην τελική μάχη της Ευρώπης, στα συντρίμμια του Βερολίνου τον Μάιο του 1945, μαζί με τους Γερμανούς ομοϊδεάτες του.[12]

Άρθρο από την εφημερίδα Κράτος των εκδόσεων της Νέας Γεννεάς

Πρωτοσέλιδο από την ίδια εφημερίδα

Βιβλία του εκδοτικού οίκου "Νέα Γεννεά"

__________________________________________________________________________________

Σε αυτό το σημείο θα γραφθεί λίστα με τα υπόλοιπα Ευρωπαικά κινήματα. Τα ονόματα τους θα γραφθούν στην Ελληνική, Αγγλική και στην γλώσσα των χωρών προέλευσης τους ώστε ο αναγνώστης να τα βρεί ευκολότερα καθώς δυστυχώς δεν υπάρχει εκτενής Ελληνική βιβλιογραφία πάνω σε αυτά. Περιληπτικά θα αναφερθεί και η ιστορία τους.

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ:

Ένωση Εθνικών Βουλγαρικών Λεγεώνων-Union of Bulgarian National Legions (Съюз на Младежките Национални Легиони): Έτος ίδρυσης 1932. Φασιστική Ιδεολογία, αργότερα μεγάλη υποστήριξη και προς τον Εθνικοσοσιαλισμό

Το έμβλημα της οργάνωσης

O ηγέτης της οργάνωσης Hristo Lukov

Εθνικό Σοσιαλιστικό Κίνημα-National Social Movement(Народно социално движение):

Έμβλημα

Ο ηγέτης Aleksandar Tsankov

Ο Aleksandar Tsankov διετέλεσε και το καθήκον του Πρωθυπουργού της Βουλγαρίας από το 1923 μέχρι το 1926 και πρωθυπουργού της εξόριστης φιλοαξονικής Βουλγαρικής κυβερνήσεως της Βιέννης από τις 16 Σεπτεμβρίου 1944 μέχρι τον Μάιο του 1945. Κατά την τελευταία αυτή περίοδο προσπάθησε να δημιουργήσει ένα Βουλγαρικό εθελοντικό σώμα στα Waffen SS(Waffen-Grenadier Regiment der SS (Bulgarisches Nr. 1). Η κυβέρνηση διοίκησε όσα Βουλγαρικά στρατεύματα είχαν παραμείνει πιστά στον Άξονα.

Βουλγαρικό Εθνικοσοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα-Bulgarian National Socialist Workers Party (Българска Национал-Социалистическа Работническа Партия):

Έμβλημα

Ο ηγέτης του κινήματος ήταν ο Hristo Kunchev του οποίου δυστυχώς δεν έχουμε κάποια φωτογραφία.

Εφημερίδα του κινήματος ήταν η Ataka (Επίθεση, όνομα παρόμοιο με την Der Angriff του NSDAP).

Ράτνικς-Ratniks (Ратници ): Έτος ίδρυσης 1932. Εθνικοσοσιαλιστική Ιδεολογία. Το κίνημα τέθηκε εκτός νόμου από τον Τσάρο Βόρις ΙΙΙ τον Απρίλιο του 1939, αλλά παρόλα αυτά στις 20 Σεπτεμβρίου οι Ράτνικς διεξήγαγαν ένα μεγάλο πογκρόμ κατά των Εβραίων στην Σόφια διαλύοντας αρκετά Ιουδαϊκά καταστήματα. Το συγκεκριμένο συμβάν είναι γνωστό ως «Η Βουλγαρική Νύχτα των Κρυστάλλων». Ένας από τους υπευθύνους για το πογκρόμ ήταν ο Alexander Belev ο οποίος κατά την διάρκεια του πολέμου διετέλεσε τα καθήκοντα του Κομισαρίου για το Εβραϊκό Ζήτημα στο Βουλγαρικό Υπουργείο των Εσωτερικών. Πολλά μέλη του κινήματος μετά το Μπολσεβικικό πραξικόπημα της 9ης Σεπτεμβρίου 1944 όπου η Βουλγαρία άλλαξε πλευρές και τάχθηκε με το μέρος των Σοβιετικών, κατατάχθηκαν στις τάξεις της Wehrmacht και άλλοι παρέμειναν στην πατρίδα τους για να πολεμήσουν από εκεί τους κομμουνιστές.

Έμβλημα

Σημαία

ΡΟΥΜΑΝΙΑ:

Σιδηρά Φρουρά-Iron Guard (Garda de Fier): Έτος ίδρυσης 1927. Επίσης γνωστή και ως Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ (Legiunea Arhanghelului Mihail). Μία από τις μεγαλύτερες οργανώσεις της Ιδέας στην Ευρώπη. Ιδρύθηκε όπως προαναφέρθηκε το 1927 από τον Corneliu Zelea Codreanu, ο οποίος προηγουμένως είχε ιδρύσει μαζί με τον Constantin Pancu στο Ιάσιο το 1920 την οργάνωση με το όνομα «Εθνικός Χριστιανικός Σοσιαλισμός»[13]. Επίσης ο Codreanu το 1923 γίνεται μέλος της Λίγκας Εθνικής Χριστιανικής Αμύνης(την οποία θα αναφέρουμε παρακάτω)του καθηγητή Alexandru C. Cuza από την οποία αποχωρεί λόγω της κάκιστης διαχείρησης και ηγεσίας του τελευταίου, καθώς και λόγω εσωτερικών διαφωνιών και της διάσπασης που είχε υποστεί το κόμμα (καθώς ο Cuza είχε διαγράψει το μεγαλύτερο μέρος της ηγεσίας του,συν την προθυμία του καθηγητή να συνεργασθεί με τα υπόλοιπα διεφθαρμένα δημοκρατικά κόμματα) προς τεράστια ικανοποίηση των άλλων δημοκρατικών κομμάτων. Υπεύθυνος για όλη αυτή την κατάσταση δεν ήταν κανένας άλλος από τον ίδιο τον Cuza. Ο Codreanu αποχωρεί και ιδρύει την Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Το κίνημα της Σιδηράς Φρουράς είχε έντονη πολιτική δράση στα επόμενα χρόνια, συμπεριλαμβανομένων και δολοφονιών δημοκρατών πολιτικών οι οποίοι επιχειρούσαν με κάθε υπόγειο μέσο που διέθεταν να διασπάσουν την συνοχή του κινήματος (όπως με την περίπτωση του Ion Duca και του προδότη Mihai Stelescu). Παρόλες τις δυσκολίες η δύναμη της Σιδηράς Φρουράς αυξανόταν όλο και περισσότερο μέχρι και τις εκλογές του 1937 όπου κατάφερε να φθάσει στην 3η θέση. Τελικά ο Codreanu συλλαμβάνεται τον Απρίλιο του 1938 (με διαταγή του Armand Calinescu) και δολοφονείται άνανδρα στις 30 Νοεμβρίου 1938 με διαταγή του Βασιλιά Καρόλου από τον Εβραίο αστυνομικό Scarlat Rosianu. Ύστερα από αυτή την άνανδρη δολοφονία, οι Λεγεωνάριοι διαφεύγουν στην Γερμανία υπό την ηγεσία του Horia Sima όπου εκεί λαμβάνουν μεγάλη υλική και οικονομική υποστήριξη από τα SS και τον Alfred Rosenberg. Τελικά το κίνημα θα καταφέρει να αναλάβει την εξουσία και να ανακυρήξει την Ρουμανία Εθνικό Λεγεωναρικό Κράτος στις 14 Σεπτεμβρίου 1940, το οποίο κράτος θα υπάρξει μέχρι τον Ιανουάριο του 1941. Μετά την διάλυση του κόμματος από τον Στρατάρχη Αντονέσκου,η ηγεσία της Σιδηράς Φρουράς θα διαφύγει στην Γερμανία.Στις 23 Αυγούστου 1944 μετά την πτώση του Αντονέσκου και την ένταξη της Ρουμανίας στο πλευρό των Σοβιετικών ο Χίτλερ εγκρίνει τον σχηματισμό μιας Ρουμανικής Εθνικής Κυβερνήσεως υπό τον Χόρια Σίμα στην Βιέννη. Η κυβέρνηση του Σίμα καταφέρνει να δημιουργήσει έναν Εθνικό Ρουμανικό Στρατό ο οποίος θα πολεμήσει στα Waffen SS στο Ανατολικό Μέτωπο και συγκεκριμένα στον ποταμό Όντερ και στο Βερολίνο. Κάποιοι από αυτούς τους άνδρες θα πολεμήσουν υπό τις διαταγές του διάσημου Αντισυνταγματάρχη των SS Όττο Σκορτσένυ.[14]

Το έμβλημα της Λεγεώνας

Η Σημαία της Λεγεώνας

Σύμφωνα με τον Todor Kuljic στο βιβλίο του «Φασισμός» στην σελ. 97 αναφέρει ότι η Σιδηρά Φρουρά χρησιμοποιήσε σαν πρώτη της σημαία και σύμβολο την Σβάστικα (υπάρχουν αρκετές φωτογραφίες και με τον ίδιο τον Κοντρεάνου με Σβάστικες)[15].Μία από αυτές τις φωτογραφίες θα παρατεθούν στην συνέχεια.

Ο πρώτος ηγέτης της Σιδηράς Φρουράς Corneliu Codreanu

Ο δεύτερος ηγέτης της Σιδηράς Φρουράς Horia Sima

Παρέλαση στο Βουκουρέστι

Συγκέντρωση Λεγεωνάριων με τον Κοντρεάνου στην μέση.Προσέξτε την σημαία πίσω.

Λίγκα Εθνικής Χριστιανικής Αμύνης-National-Christian Defence League (Liga Apărării Național Creștine): Έτος ίδρυσης 1923. Εθνικοσοσιαλιστική Ιδεολογία. Ηγέτης του κινήματος όπως προαναφέρθηκε ποιο πάνω ήταν ο Alexandru C. Cuza. Το 1935 συγχωνεύθηκε με το Εθνικό Αγροτικό Κόμμα του Octavian Goga και δημιούργησαν το Εθνικό Χριστιανικό Κόμμα το οποίο κυβέρνησε για μόλις 45 μέρες την Ρουμανία (28 Δεκεμβρίου 1937-10 Φεβρουαρίου 1938).

Alexandru C. Cuza

Σημαία

Η πρώτη σημαία της οργάνωσης

Σύμφωνα με τον Κοντρεάνου οι συμβολισμοί των χρωμάτων της πρώτης σημαίας της Λίγκας ήταν: «Το μαύρο το οποίο συμβόλιζε το πένθος,στο κέντρο ένας λευκός κύκλος που συμβόλιζε τις ελπίδες μας οι οποίες ήταν περικυκλωμένες από το σκοτάδι το οποίο θα έπρεπε να νικήσουμε,στο κέντρο μια Σβάστικα η οποία συμβόλιζε τον αντισημιτικό αγώνα σε ολόκληρο τον κόσμο και γύρω από την σημαία τα χρώματα της Ρουμανικής Σημαίας.»[16]

Εθνικό Χριστιανικό Κόμμα-National Christian Party (Partidul Național Creștin): Έτος ίδρυσης 1935. Διάδοχος της Λίγκας Εθνικής Χριστιανικής Αμύνης. Ηγέτες του ο Alexandru A. Cuza και ο Octavian Goga.

Έμβλημα

Σημαία

Εθνικό Φασιστικό Κίνημα-National Fascist Movement (Mișcarea Națională Fascistă): Έτος ίδρυσης 1921.

Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Ρουμανίας-National Socialist Party of Romania (Partidul Național-Socialist din România): Έτος ίδρυσης 1932. Ηγέτης του κόμματος ήταν ο Stefan Tatarescu, αδελφός του πρωθυπουργού της Ρουμανίας Gheorghe Tatarescu. Όπως προαναφέρθηκε στο πρώτο σκέλος του κειμένου το κίνημα είχε φιλομοναρχική στάση.

Στην σημαία του κόμματος αναγράφεται το σύνθημα: «Η Ρουμανία για τους Ρουμάνους»

O Stefan Tatarescu

ΡΩΣΙΑ (Κυρίως κινήματα εξόριστων Λευκών εμιγκρέδων):

Ρωσικό Φασιστικό Κόμμα-Russian Fascist Party (Российская фашистская партия): Ιδρύθηκε το 1931 στο Χαρμπίν (Harbin) της Μαντζουρίας. Ηγέτης του κόμματος ήταν ο Konstantin Rodzaevsky. Στο απόγειο της δυνάμεως του είχε 20000 μέλη.Το κίνημα είχε επίσης πτέρυγα νεολαίας και γυναικών. Η πτέρυγα νεολαίας ονομαζόταν Φασιστική Ένωση Νέων (Союз Фашистской Молодёжи) η οποία ιδρύθηκε το 1936. Η πτέρυγα γυναικών ονομαζόταν Ρωσική Φασιστική Ένωση Γυναικών (Российское женское фашистское движение).Υπήρχε και άλλη μία οργάνωση νεολαίας στο κόμμα η οποία ήταν για παιδιά κυρίως των ηλικιών 3-10 ετών η οποία ονομαζόταν Ένωση Μικρών Φασιστών (Союз фашистских крошек) η οποία εξέδιδε και την εφημερίδα Kroshka.[17]

Έμβλημα

Σημαία

Ο Κonstantin Rodzaevsky

Ρώσοι Μελανοχίτωνες

Γυναίκες του Ρωσικού Φασιστικού Κόμματος

Η εφημερίδα Kroshka

Κτίριο του κόμματος στο Χαρμπίν

Πανρωσική Φασιστική Οργάνωση-All Russian Fascist Organization: Ιδρύθηκε το 1934. Ηγέτης της ήταν ο Anastasy Vonsyatsky. Ήταν το Αμερικανικό παράρτημα του Ρωσικού Φασιστικού Κόμματος. Έδρευε στο Connecticut.[18]

Έμβλημα

O Anastasy Vonsyatsky

ΒΕΛΓΙΟ:

Ρεξιστικό Κόμμα-Rexist Party (Parti Rexiste): Έτος ίδρυσης 1935. Ηγέτης του δεν ήταν άλλος από τον Λέον Ντεγκρέλ. Έναν από τους μεγαλύτερους και ποιο σημαντικούς αγωνιστές της Ιδέας ο οποίος ήταν από τους λίγους πολιτικούς που άφησε την θέση του και κατατάχθηκε εθελοντικά στην Βαλωνική Λεγεώνα της Wehrmacht(μετέπειτα η μονάδα εντάχθηκε στα SS λόγω της εξαιρετικής μαχητικής της απόδοσης).Η μεραρχία Wallonie θα πολεμήσει από τις στέππες του Κουμπάν και τις παγωμένες πεδιάδες της Ουκρανίας μέχρι την Πομερανία και τον ποταμό Όντερ μαζί με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους Σταυροφόρους κατά του Μπολσεβικισμού με γενναιότητα, θάρρος και αυτοθυσία, γράφοντας ακόμα μια σελίδα δόξας παρόμοια με αυτήν της Μάχης των Καταλαυνικών Πεδίων όπου Γερμανοί και Ρωμαίοι ενώθηκαν ενάντια στους Ούννους. Παρόμοια με αυτή των Αυστριακών Γερμανών,των Ούγγρων και των Πολωνών ενάντια στους Οθωμανούς.

O Leon Degrelle

Έμβλημα

Σημαία

ΓΑΛΛΙΑ:

Γαλλικό Κίνημα-Francist Movement (Mouvement Franciste): Έτος ίδρυσης 1933. Ηγέτης του κινήματος ήταν ο Marcel Bucard. Το κίνημα εμπνεύσθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Ιταλικό Φασισμό. Η εφημερίδα του κόμματος ήταν η Le Francisme. Κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής της Γαλλίας το κίνημα συνεργάσθηκε με το Parti Populaire Francaise του Jacques Doriot. Επίσης αρκετά μέλη του κινήματος εντάχθηκαν στις τάξεις της Milice (Πολιτοφυλακή της Γαλλίας του Βισύ).

Έμβλημα

Σημαία

Βρετονικό Εθνικό Κόμμα-Breton National Party (Parti National Breton): Έτος ίδρυσης 1931.Ηγέτης του ήταν ο Olier Mordrel. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί περισσότερο Βρετονικό παρά Γαλλικό καθώς το κίνημα εκπροσωπούσε τον Βρετονικό εθνικισμό και αποζητούσε απόσχιση από την Γαλλία. Το κίνημα είχε σημαντικές επαφές με το Γ' Ράιχ πριν τον πόλεμο κάτι το οποίο οδήγησε στην απαγόρευση του.

Σημαία

Η εφημερίδα του κόμματος L'Heure Brettone

O Olier Mordrel

Γαλλικό Λαϊκό Κόμμα-French Popular Party (Parti Populaire Francais): Έτος Ίδρυσης 1936.Φασιστική Ιδεολογία. Ηγέτης του κόμματος ήταν ο Jacques Doriot, πρωήν κομμουνιστής ο οποίος άλλαξε στάση και μεταστράφηκε στον Φασισμό. Κατά την διάρκεια του πολέμου θα υπηρετήσει στην Γαλλική Εθελοντική Λεγεώνα της Wehrmacht στο Ανατολικό Μέτωπο.

Έμβλημα

Σημαία

O Jacques Doriot

ΟΥΓΓΑΡΙΑ:

Ενωμένο Ουγγρικό Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα-United Hungarian National Socialist Party (Egyesült Magyar Nemzeti Szocialista Párt): Ιδρύθηκε κάπου στην δεκαετία του 1930. Στις εκλογές του 1939 κατάφερε να κερδίσει 4 έδρες στο Ουγγρικό κοινοβούλιο.

Ουγγρικό Εθνικοσοσιαλιστικό Αγροτικό και Εργατικό Κόμμα-Hungarian National Socialist Agricultural Labourers and Workers Party (Magyar Nemzeti Szocialista Földmunkás és Munkáspárt): Έτος Ίδρυσης 1932. Το συγκεκριμένο κόμμα είχε συμμετάσχει στις εκλογές του 1939 κερδίζοντας 3 έδρες.

Ουγγρικός Σύνδεσμος Εθνικής Αμύνης-Hungarian National Defence Association (Magyar Országos Véderő Egylet): Μία αρκετά πρώιμη οργάνωση. Τα μέλη της αυτοαποκαλούνταν ήδη από το 1919 Εθνικοσοσιαλιστές και απαιτούσαν μια Χριστιανική πολιτική κατά του καπιταλισμού,τον οποίο θεωρούσαν Εβραϊκό. Μία από τις ποιο ακραίες ομάδες της οργάνωσης ονομάζονταν «Οι Φασίστες του Szeged» (το Szeged είναι πόλη στην Νοτιοανατολική Ουγγαρία, κοντά στα Σερβορουμανικά σύνορα).Μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Χόρτυ και την εκδίωξη των Ιουδαιομπολσεβίκων από την Ουγγαρία, πολλά μέλη του κινήματος εντάχθηκαν στο νέο καθεστώς. Παρόλα αυτά συνέχισε να αναπτύσει την Φασιστική ιδεολογία του και ήρθε σε επαφές με ηγέτες όπως ο Μπενίτο Μουσολίνι, ο Αδόλφος Χίτλερ και ο Έριχ Λούντεντορφ. Ηγέτες του κινήματος ήταν ο Gyula Göbmös (Ηγέτης των Φασιστών του Szeged), και ο Lazlo Endre.

ΟΛΛΑΝΔΙΑ:

Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα στην Ολλανδία-National Socialist Movement in Netherlands (Nationaal-Socialistische Beweging in Nederland): Το κόμμα ιδρύθηκε το 1931 από τους Anton Mussert και Cornelis van Geelkerken. Ένα από τα σημαντικότερα Εθνικοσοσιαλιστικά κινήματα στην Ευρώπη. Το κόμμα είχε σημαντικές επιρροές και από τον Γερμανικό Εθνικοσοσιαλισμό και από τον Ιταλικό Φασισμό. Κατά την διάρκεια του πολέμου τα μέλη του έφθασαν μέχρι και τις 100.000. Το κίνημα είχε καταφέρει σε 4 εκλογικές αναμετρήσεις να εκλέξει αντιπροσώπους στην Ολλανδική Βουλή(1937,1938,1939,1940). Τα μέλη του φορούσαν μαύρες στολές. Αρκετά μέλη του κόμματος εντάχθηκαν στην 34η Μεραρχία των SS Landsturm Nederland η οποία πολέμησε στο Δυτικό Μέτωπο. Η πτέρυγα νεολαίας του κόμματος ήταν η Nationale Jeugdstorm και η εφημερίδα του ήταν η Volk en Vaderland. Το στρατιωτικό σκέλος της οργάνωσης ήταν η Weerbaarheidsafdeling.

Έμβλημα

Σημαία

O Anton Mussert

O Cornelis Van Geelkerken

Το έμβλημα της νεολαίας του κόμματος

Κορίτσια της νεολαίας

Πρωτοσέλιδο της εφημερίδος Volk en Vaderland(Λαός και Πατρίδα)

Συγκέντρωση του κόμματος το 1941

Συγκέντρωση στην Ουτρέχτη

Συγκέντρωση στην Χάγη

Εθνικοσοσιαλιστικό Ολλανδικό Εργατικό Κόμμα-National Socialist Dutch Workers Party (Nationaal-Socialistische Nederlandsche Arbeiderspartij): Ιδρύθηκε το 1931 από τον Ernst Herman van Rappard. Το κόμμα αποτελούσε διάσπαση του προαναφερθέντος Εθνικοσοσιαλιστικού Κινήματος. O Rappard κατά την διάρκεια του πολέμου κατατάχθηκε στην 1η Μεραρχία SS Adolf Hitler και αργότερα στην 5η Μεραρχία SS Wiking.

Σημαία

O Ernst Herman van Rappard

Μαύρο Μέτωπο-Black Front (Zwart Front): Ηγέτης της ήταν ο Arnold Mejer. Μια σχετικά μικρή Φασιστική οργάνωση. Η Ιδεολογία του κόμματος είχε εμπνευσθεί από τον Ιταλικό Φασισμό. Τα μέλη του κόμματος φορούσαν μαύρες στολές παρόμοιες με αυτές των Ιταλών Μελανοχιτώνων. Η πλειοψηφία των μελών του εντάχθηκαν αργότερα στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα.

O Arnold Mejer

ΝΟΡΒΗΓΙΑ:

Nasjonal Samling (πιθανόν μεταφράζεται στα Ελληνικά ως ''Εθνοσυνέλευση"): Ιδρύθηκε το 1933. Ιδρυτής του δεν ήταν άλλος από τον Vidkun Quisling του οποίου το όνομα για τους σημερινούς δημοκρατικούς και (((μ)))πατριώτες είναι το συνώνυμο του προδότη (βλέπετε ο συγκεκριμένος δεν είχε δώσει γη και ύδωρ στους Βρετανούς πριν ακόμα ξεκινήσει ο πόλεμος). Το κόμμα προπολεμικά δεν είχε μεγάλη δύναμη. Στις εκλογές του 1933 μάζεψε μόνο 27.850 ψήφους. Στις επόμενες εκλογές τα ποσοστά κατέβηκαν και άλλο και αυτό οδήγησε πολλούς στο να παραιτηθούν. Τα μέλη τους ήταν ελάχιστα μέχρι πριν τον πόλεμο, αλλά το 1943 το κόμμα έφθασε να έχει μέχρι και 43.500 μέλη.[19]

Έμβλημα

Σημαία

O Vidkun Quisling

ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ:

Βρετανοί Φασίστες-British Fascists:Ιδρύθηκε το 1923 από την Rotha Lintorn-Orman,τον Leopold Canning,τον Robert Blakeney και τον William Joyce (ο οποίος αργότερα θα γίνει υπεύθυνος προπαγάνδας στην BUF και κατά την διάρκεια του πολέμου θα μεταδίδει ραδιοφωνικές εκπομπές από την Γερμανία προς την Βρετανία). Το μεγαλύτερο μέρος της οργάνωσης αργότερα θα απορροφηθεί από την Βρετανική Φασιστική Ένωση του Mosley.

Έμβλημα

Σημαία

Η Rotha Beryl Lintorn-Orman

O Leopold Canning

O William Joyce

Βρετανική Ένωση Φασιστών-British Union of Fascists: Ιδρύθηκε το 1932. Μία από τις ποιο γνωστές και ισχυρές Φασιστικές οργανώσεις στην Βρετανία. Ηγέτης της ήταν ο πασίγνωστος Sir Oswald Mosley. Ο Mosley παρόλο που προηγουμένως είχε εκλεχθεί βουλευτής με το Συντηρητικό Κόμμα (Conservative Party) και αργότερα έγινε μέλος του Εργατικού Κόμματος (Labour Party), ο Mosley μετά από ενδελεχή μελέτη πάνω στα νέα ιδεολογικά κινήματα που αναδύονταν στην Ευρώπη και συγκεκριμένα πάνω στο Φασιστικό κίνημα στην Ιταλία, ο Mosley αντιλήφθηκε ότι η Ιδέα του Φασισμού ήταν ο μόνος τρόπος με τον οποίο η Βρετανία μπορεί να σωθεί και έτσι ιδρύει την Βρετανική Ένωση Φασιστών. Η οργάνωση αρχικά είχε τεράστια απήχηση που μέχρι και η πασίγνωστη εφημερίδα Daily Mail έγραψε σε πρωτοσέλιδο της «Hurrah for the Blackshirts» (Ζήτω οι Μελανοχίτωνες).Η οργάνωση έφτασε να έχει το 1934 μέχρι και 50.000 μέλη. Η οργάνωση εκτός από το λαϊκό έρεισμα που είχε, είχε επίσης και τεράστια απήχηση σε πολλούς Βρετανούς αριστοκράτες της εποχής όπως ο Patrick Boyle 8ος Κόμης της Γλασκώβης, ο Hastings Russel 12ος Δούκας του Bedford, o Harold Harmsworth 1ος Κόμης του Rothermere(και ιδιοκτήτης της Daily Mail) και άλλους πολλούς. Το κίνημα είχε έρθει σε σύγκρουση πάρα πολλές φορές με Ιουδαίους και Μπολσεβίκους με ποιο γνωστή την Μάχη της Cable Street όπου 3.000 Μελανοχίτωνες της BUF ήρθαν σε σύγκρουση με πολλαπλάσιους Ιουδαιομπολσεβίκους(20.000). Τελικά η BUF θα περάσει μια περίοδο παρακμής και τα μέλη της θα μειωθούν το 1939 σε 20.000. Το 1940 η οργάνωση θα απαγορευθεί και ο Oswald Mosley θα φυλακισθεί στην φυλακή Hollowey.

Το έμβλημα της BUF

Σημαία

O Oswald Mosley

Πρωτοσέλιδο της Daily Mail

Αυτοκρατορική Φασιστική Λίγκα-Imperial Fascist League: Ιδρύθηκε το 1929. Ηγέτης της ήταν ο Arnold Leese.

Έμβλημα

Σημαία

O Arnold Leese

ΙΣΠΑΝΙΑ:

Ισπανική Φάλαγγα-Falange de las Jons: Έτος Ίδρυσης 1934. Άλλο ένα από τα ποιο γνωστά κινήματα της περιόδου του Μεσοπολέμου. Πρώτος ηγέτης του κινήματος της Φάλαγγας ήταν ο Χοσέ Αντόνιο Πρίμο ντε Ριβέρα ο οποίος δολοφονήθηκε από τους Δημοκρατικούς στις 20 Νοεμβρίου 1936. Συνιδρυτές του κινήματος ήταν ο Ραμίρο Λεντέσμα Ράμος και ο Ονέσιμο Ρεντόντο. Ο πρώτος δολοφονήθηκε από τους Δημοκρατικούς την 29η Οκτωβρίου 1936 και ο δεύτερος σκοτώθηκε στο Labajos στις 24 Ιουλίου 1936 τις πρώτες μέρες του Ισπανικού Εμφυλίου.

Έμβλημα

Σημαία

O Jose Antonio Primo de Rivera

O Ramiro Ledesma Ramos

O Onesimo Redondo

Κόμμα Εθνικής Σλοβακικής Ενότητας-Party of Slovak National Unity (Slovenská ľudová strana): Ιδρύθηκε το 1913 από τον ιερέα Andrej Hlinka. Στα πρώτα του χρόνια ξεκίνησε σαν ένα Σλοβακικό εθνικό κίνημα στην τότε Αυστροουγγαρία το οποίο αντιτίθετο στις τότε φιλελεύθερες ιδέες, στην μετανάστευση και στην Ουγγροποίηση του Σλοβακικού πληθυσμού. Μετά την Κρίση του Μονάχου και αφότου το Σλοβακικό κομμάτι της Τσεχοσλοβακίας έχασε ένα μεγάλο κομμάτι των εδαφών του στα νότια από την Ουγγαρία, το κόμμα υιοθέτησε μια πολύ αντισημιτική και αντικομμουνιστική στάση και στις 14 Μαρτίου 1939, το Σλοβακικό κράτος ανακύρηξε την ανεξαρτησία του από την Τσεχοσλοβακία.

Έμβλημα

Σημαία

Ο ηγέτης του κινήματος από το 1938 μέχρι το 1945, Josef Tiso.

___________________________________________________________________________________

Όπως είδαμε παραπάνω με την λίστα των κινημάτων που παραθέσαμε, φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι ιδεολογίες του Εθνικοσοσιαλισμού και του Φασισμού όχι απλά δεν περιορίσθηκαν στις χώρες όπου κυβέρνησαν, αλλά εξαπλώθηκαν ακόμα και σε εχθρικές χώρες προς αυτές. Όσοι δειλοί ακροδεξιοί ακόλουθοι του μοναρχικού παχύσαρκου προσπαθούν με ψεύδη, με κίβδηλα είδωλα, με κεραλοιφές και με τα διαστημικά ταξίδια του Σωκράτη εν διαστημοπλοίω να κοροϊδέψουν, να μπερδέψουν και να κάνουν τους νέους μας να παραστρατήσουν σε λάθος μονοπάτια λέγοντας τους αερολογίες περί δήθεν «Ελληνικής πατριωτικής ιδεολογίας», «φιλελεύθερου πατριωτισμού», «ξενομανίας» και «ανάδελφου έθνους» να ξέρουν ότι θα μας βρουν Ιδεολογικά μπροστά τους. Σε αυτά τα κατακάθια που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η αύξηση των πωλήσεων των βιβλίων τους, θα πρέπει να απαντήσουμε αναλόγως. Την απάντηση σε αυτούς τους εμπόρους του γκέτο της ακροδεξιάς την δίνει ο πάντοτε διαχρονικός Ρόκγουελ: «Ο Εθνικοσοσιαλιστής ενδιαφέρεται να σώσει την Φυλή του. Ο ακροδεξιός την τσέπη του.»