Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου, ξεκίνησε ένας ανηλεής πόλεμος εναντίον της έννοιας της φυλής, του έθνους και γενικότερα της αντικειμενικής αλήθειας την οποία υποτίθεται ότι η επιστήμη θα έπρεπε να πρεσβεύει. Σήμερα η ιουδαΐζουσα επιστημονική κοινότητα υποστηρίζει ότι η φυλή δεν υφίσταται από γενετικής και εν γένει βιολογικής απόψεως. Το ζήτημα της φυλής ερμηνεύεται πλέον με μαρξιστικούς κοινωνιολογικούς όρους και προσπαθούν να μας πείσουν ότι η φυλή αποτελεί μονάχα ένα κοινωνικό κατασκεύασμα.
Σε αυτή την σειρά άρθρων θα γίνει μια απόπειρα επιστημονικής τεκμηρίωσης της πραγματικότητας της φυλής. Επιπλέον θα υπάρξουν απαντήσεις στους ισχυρισμούς των ψευδοεπιστημόνων, όπως του Εβραίου γενετιστή Lewontin σχετικά με την μη ύπαρξη γενετικών αποστάσεων ανάμεσα στις φυλές και άλλα.
Περί της βιολογικής πραγματικότητας της φυλής
• Τι είναι η φυλή
Πριν ξεκινήσουμε να αναλύουμε διεξοδικά το ζήτημα της φυλής οφείλουμε να ορίσουμε αρχικώς τι ακριβώς είναι η τελευταία. Κατά τον γερμανό ανθρωπολόγο Hans F.K. Günther, όπως και κατά τους περισσότερους ανθρωπολόγους της εποχής του, η φυλή εμφανίζεται ως μία ανθρώπινη ομάδα, η οποία είναι ξεχωριστή από όλες τις άλλες ανθρώπινες ομάδες λόγω του συγκεκριμένου δικού της συνδυασμού, σωματικών και πνευματικών χαρακτηριστικών, και η οποία με την σειρά της παράγει μόνον ομοίους της.[1] Παρομοίως, το λεξικό Merriam-Webster ορίζει την φυλή ως οποιαδήποτε ομάδα κατά την οποία συχνά χωρίζονται οι άνθρωποι, βάσει των σωματικών χαρακτηριστικών τους, τα οποία θεωρούνται συνήθη σε ανθρώπους με κοινή καταγωγή. [2] Αν και οι ορισμοί είναι επαρκείς, να σημειωθεί πως η φυλή, πέρα από την ανατομική ταξινόμηση της ανθρωπολογίας, μπορεί να εντοπιστεί και να ταυτοποιηθεί και μέσω της γενετικής, μέσω της ανάλυσης αυτοσωμικών γενετικών τεστ με την μέθοδο PCA (ανάλυση κυρίων συνιστωσών). Το συγκεκριμένο θα το αναλύσουμε αργότερα. Από την άποψη της βιολογικής ταξινομήσεως, η φυλή μπορεί να τοποθετηθεί κάτω από την ταξινομική βαθμίδα του υποείδους. Επί της ουσίας οι φυλές αποτελούν βιολογικές ομάδες εντός ενός είδους που διαφοροποιούνται βάση της ξεχωριστής γενετικής τους σύστασης. [3] [4]
 |
| -Γένος: Homo -Είδος: Homo Sapiens Υποείδος: Καυκασοειδής, Νεγροειδής κτλ. -Φυλή (ιδέ κατωτέρα εικόνα) |
 |
| -Φυλή Α) Καυκασοειδείς (υποείδος): Φυλές: Ευρωπίδες, Ταυρίδες κτλ. Β) Μογγολοειδείς: Φυλές: Sibirid, Tungid κτλ. Γ) Αμερινδιοειδείς: Φυλές: κτλ. Δ) Νεγροειδείς: Φυλές: κτλ Ε) Αυστραλοειδείς; Φυλές κτλ. |
Όπως γίνεται αντιληπτό από τις παραπάνω εικόνες, η φυλή αποτελεί μια ταξινομική βαθμίδα εντός του υποείδους και όχι η ίδια ένα υποείδος. Τα υποείδη είναι οι μεγάλες ομαδοποιήσεις του ανθρώπινου είδους, όπως περιγράφονται άνωθεν (πχ. Καυκασοειδείς), βασισμένες τόσο σε ανατομικά όσο και σε γενετικά κριτήρια. Το κάθε υποείδος έχει τις επιμέρους φυλές του. Έτσι, η φυλή αποτελεί κάτι πιο «κλειστό» σαν έννοια καθώς οι διαφορές μεταξύ των Καυκασοειδών ανθρώπων είναι αρκετά μεγάλες ώστε να καταταγούν σε διαφορετικές φυλές. Κανείς δεν θα πίστευε πραγματικά ότι είναι επαρκής διαχωρισμός η βαθμίδα του υποείδους και πως ένας Ευρωπαίος με έναν Ινδό είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα. Αυτό θα το καταδείξουμε αργότερα με εικόνες γενετικών αποστάσεων.
• Πώς σχηματίστηκαν οι φυλές
Οι φυλές είναι το προϊόν της προσαρμογής των πληθυσμών που τις συγκροτούν, στο φυσικό τους περιβάλλον, στον τρόπο ζωής τους, στις διατροφικές τους συνήθειες, αλλά και της διαφοροποίησης τους μέσω μίας εξελικτικής διαδικασίας που χώρισε τους ανθρώπους σε ομάδες. [5]
Η πιο αξιόπιστη θεωρία για την γένεση του ανθρώπου είναι εκείνη της εξόδου από την Αφρική (Out of Africa Theory). Προτού καταφθάσουν οι γνωστοί ανίδεοι που υποστηρίζουν ότι η παραπάνω θεωρία είναι σιωνιστικό - σατανιστικό αφήγημα και πως οι δικές τους ελληνοκεντρικές ή Νορδικοκεντρικές θεωρήσεις είναι η αλήθεια, θα πρέπει να πω ότι τα αρχαιότερα ευρήματα Homo Sapiens έχουν βρεθεί ως τώρα στην Αφρική, συνεπώς, αν βρεθεί κάπου αλλού, η θεωρία θα καταρριφθεί ή θα επαναπροσδιοριστεί, και δεύτερον το ότι ο άνθρωπος μπορεί να γεννήθηκε, εκαντοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν, στην αφρικανική ήπειρο, δεν κάνει εμάς τους Ευρωπαίους ομοίους των Νέγρων, είτε γενετικά είτε ανατομικά.
Ακολουθεί σύντομη ανασκόπηση της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους, ειδικότερα των Ευρωπαίων:
• 2.5 εκατομμύρια χρόνια πριν: Εμφάνιση του Homo habilis στην Αφρική
• 2 εκατομμύρια χρόνια πριν: Εμφάνιση του Homo erectus στην Αφρική
• 200.000 χρόνια πριν: Εμφάνιση του Homo sapiens στην Αφρική
• 160.000 χρόνια πριν: Εμφάνιση του Neanderthal στην Ευρώπη
• 100.000 χρόνια πριν: Ο ανατομικά σύγχρονος άνθρωπος (Homo sapiens sapiens) εξέρχεται από την Αφρική και καταφθάνει στην Μέση Ανατολή (Out of Africa Theory).
• 40.000 χρόνια πριν: Ο ανατομικά σύγχρονος άνθρωπος εμφανίζεται στην Ευρώπη (Cro-Magnon) μέσω της Ασίας.
• 12.000 π.Χ. : Ο ανατομικώς σύγχρονος Ευρωποειδής άνθρωπος, συμβατικά ονομαζόμενος Aurignacoid , διαφορετικός από τον Κρο-μανιόν, εμφανίζεται στην Μέση Ανατολή (Μεσολιθική εποχή)
• 7.000 π.Χ. : Διάδοση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας από την Μέση Ανατολή (Νεολιθική εποχή)
• 5.500 π.Χ. : Γένεση της κουλτούρας των Κουργκάν - Άριας κουλτούρας - εισβολή των Γιαμνάγια (κτηνοτρόφοι της στέπας)
• 3.500 π.Χ. : Εποχή του Χαλκού
• 1200 π.Χ. : Εποχή του Σιδήρου
 |
| Το κρανίο ενός γηραιού Cro Magnon |
 |
| Κρανιακές διαφορές μεταξύ Aurignacoid (αριστερά) και Cro Magnon (δεξιά) |
 |
| Κρανίο από Aurignacid |
 |
| Φαινότυποι όπως ο Νορδικός και ο Μεσογειακός, αποτελούν σύγχρονα προϊόντα του Aurignacid |
 |
| Ο Κρομανοειδής, όπως δηλώνει και το όνομα του, είναι σύγχρονο προϊόν του Cro Magnon |
Οι πληθυσμιακές ομάδες μπορούν να εξελιχθούν και να διαφοροποιηθούν εν χρόνω. Κάποιες φορές μια ομάδα δύναται να διασκορπιστεί σε μία μεγάλη περιοχή, και ως εκ τούτου να περιοριστεί η γονιδιακή ροή (gene flow). Αυτό ενδεχομένως να οδηγήσει σε διαφοροποίηση του γονοτύπου (λόγω αυτού πιθανώς και του φαινοτύπου). Επίσης, ένας πληθυσμός μπορεί να χωριστεί στα δύο λόγω της εξάπλωσης ή λόγω γεωγραφικού διαχωρισμού όπως για παράδειγμα στην περίπτωση ύπαρξης ενός βουνού ή ενός νησιωτικού σχηματισμού. Έτσι, μια μεγάλη απόσταση ή ένα φυσικό γεωγραφικό εμπόδιο θα αποτρέψει την γονιδιακή ροή μεταξύ των διαχωρισθέντων πληθυσμών, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να υποστούν: α) γενετική παρέκκλιση (genetic drift) και πιθανώς β) διαφορετικές πιέσεις φυσικής επιλογής.
 |
| Η διαδικασία της γενετικής παρέκκλισης όταν ένας πληθυσμός διασπάται |
Το παραπάνω θα έχει ως αποτέλεσμα την ασυνεχή διαφοροποίηση του γονοτύπου και θα καταλήξει στον σχηματισμό βιολογικών κλάδων (clades). Το φαινόμενο αυτό αποτελεί την αιτία του σχηματισμού των υποειδών (subspecies). Με την πάροδο του χρόνου υπάρχει η περίπτωση, εξαιτίας της εντελώς διαφορετικής εξελικτικής πορείας που ίσως λάβει ένα υποείδος, να σχηματίσει ένα νέο είδος. Θεωρητικά, στα ζώα, τα υποείδη δύνανται να έχουν απογόνους σε περίπτωση διασταύρωσης δύο διαφορετικών υποειδών. Παρόλα αυτά τα ζώα δεν το επιδιώκουν και δεν τεκνοποιούν με μέλη διαφορετικών υποειδών και ειδικά διαφορετικών ειδών. Εν ολίγοις, η διαδικασία που περιγράψαμε άνωθεν, δηλαδή ο διαχωρισμός του αρχικού πληθυσμού και έπειτα η ξεχωριστή εξελικτική πορεία που ο εκάστοτε πληθυσμός λαμβάνει, με αποτέλεσμα την δημιουργία υποειδών και ειδών, ονομάζεται στην βιολογία κλαδογένεση (cladogenesis).
 |
| Το αρχικό είδος διαφοροποιείται σε υποείδη και έπειτα τα τελευταία ακολουθούν την δική τους εξελικτική πορεία |
 |
| Παράδειγμα κλαδογένεσης (κλαδόγραμμα) |
 |
| Παράδειγμα κλαδογράμματος για τα είδη των κροκοδείλων |
Ο άνθρωπος ως είδος είναι αποτέλεσμα τόσο της κλαδογένεσης όσο και μίας διαδικασίας που ονομάζεται αναγέννηση. Κατά την διαδικασία αυτή, το προγονικό είδος εξαφανίζεται, έτσι ώστε να υπάρχει μόνο ένα είδος σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Ειδικότερα, το είδος Homo heidelbergensis έζησε στην Αφρική, την Ευρώπη και την Δυτική Ασία πριν 600-200.000 χρόνια πριν, και μέσω αποκλίνουσας εξέλιξης, εμφανίστηκαν οι Neanderthal, οι Denisovan, και το αρχαίο υποείδος Homo sapiens idaltu (όπου idaltu σημαίνει πρωτότοκος ή πρεσβύτερος), το οποίο εν τέλει εξελίχθηκε στον σύγχρονο άνθρωπο, τον Homo sapiens sapiens. Να σημειωθεί πως κάποιοι επιστήμονες υποστηρίζουν πως ο idaltu δεν ήταν πρόγονος του Homo sapiens, αλλά διαφορετικό υποείδος του κατά την ίδια περίοδο που έζησε ο τελευταίος. Καθώς επεκτείνονταν όλο και περισσότερο στον πλανήτη, οι πληθυσμοί των ανθρώπων (Homo sapiens sapiens) εξελίσσονταν περαιτέρω μέσω μίας συνεχούς διαχωριστικής διαδικασίας. Αυτή η διαδικασία αποτέλεσε την γένεση των ανθρωπίνων φυλών. Συνοπτικά, η φυλή είναι μία ξεχωριστή εξελικτική γενεαλογία εντός ενός είδους. Η φυλή μπορεί να εντοπιστεί ανθρωπολογικά και γενετικά. Τα δύο αυτά τελευταία είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους, καθώς η εξωτερική εμφάνιση ενός ανθρώπου αποτελεί έκφραση του γονοτύπου του. [6] [7] [8] Οι ισχυρισμοί ότι τα μορφολογικά χαρακτηριστικά μας είναι τυχαία είναι εντελώς αβάσιμοι.
• Ψεύδη ως προς την πραγματικότητα της εξελικτικής πορείας του ανθρώπου
Το σύστημα γνωρίζοντας ότι η φυλή αποτελεί την χιλιάδων ετών εξελικτική κληρονομιά των ανθρώπων θέλησε μέσω ψευδοεπιστημονικών διατυπώσεων να διαστρεβλώσει την ανθρώπινη εξέλιξη και έτσι γενετιστές όπως ο Stephen J. Gould, υποστηρίζουν ότι 50 ή 100.000 χρόνια, δεν είναι τίποτε παραπάνω από μία ριπή οφθαλμού και πως αποτελεί μια πολύ μικρή χρονική περίοδο για να παρατηρηθούν εξελικτικές αλλαγές. Συγκεκριμένα, είχε δηλώσει: «Δεν υπάρχει βιολογική αλλαγή στους ανθρώπους μέσα σε 40.000 - 50.000 χρόνια. Όλα όσα ονομάζουμε πολιτισμό και κουλτούρα, τα χτίσαμε με το ίδιο μυαλό και σώμα». [9] [10]
Τέτοιες δηλώσεις πλέον έχουν γίνει εντελώς mainstream και υιοθετούνται από το μεγαλύτερο μέρος της μάζας, καθότι τεχνηέντως προωθούνται από τα μέσα μαζικής προπαγάνδας. Καθόλου άσχετη δεν είναι η δήλωση του Gould σε σχέση με την ιδεολογία του. Ο τελευταίος αποτελεί δηλωμένο μαρξιστή [11 [12] και στην συνέντευξη του σχετικά με την ανθρώπινη εξέλιξη το 2000 ανέφερε ότι η ανθρώπινη πολιτιστική αλλαγή δεν συσχετίζεται σε καμία περίπτωση με την φυσική επιλογή, και πως αυτοί οι ισχυρισμοί αποτελούν λάθη του κοινωνικού Δαρβινισμού του 19ου αιώνα. [13]. Τέλος, ο Gould υπήρξε συνεργάτης των Richard Lewontin και Richard Levins. Οι δύο τελευταίοι είναι ιουδαϊκής καταγωγής ακαδημαϊκοί, οι οποίοι έχουν συγγράψει το βιβλίο "The Dialectical Biologist", το οποίο ουσιαστικά αναλύει την βιολογία εντός των πλαισίων του μαρξιστικού διαλεκτικού υλισμού. Είναι ολοφάνερο πως η επιστήμη έχει καταληφθεί από μαρξιστές που επιβάλλουν με την συνεργασία του καπιταλιστικού συστήματος, τις μαρξιστικές ιδέες στον ανίδεο λαό.
Ο πρώτος εκ των δύο Ιουδαίων που ανεφέρθησαν, ο Lewontin, είχε κάνει τους ισχυρισμούς περί της μη-ύπαρξης των βιολογικών διαφορών και γενετικών αποστάσεων μεταξύ των ανθρώπων. Οι ισχυρισμοί του τελευταίου θα καταρριφθούν σε επόμενο μέρος αυτής της σειράς άρθρων, ενώ τώρα θα δοθεί απάντηση στα λεγόμενα του Gould.
 |
| Το βιβλίο των κατά τα άλλα έγκριτων γενετιστών του Χάρβαρντ |
Υπάρχουν πολλαπλά στοιχεία που επαρκούν για να καταρρίψουν τις θέσεις του Gould. Αρχικώς, είναι πλέον επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι οι άνθρωποι εξελίσσονταν, εξελίσσονται και θα συνεχίσουν να εξελίσσονται. Όσο περνάει ο καιρός, οι πληθυσμοί θα διαφοροποιούνται όλο και περισσότερο, προσαρμοζόμενοι βάσει του τρόπου ζωής τους, στην φυσική επιλογή και το περιβάλλον στο οποίο διαβιούν επί χιλιάδων ετών. Σύμφωνα με την New York Times, οι ερευνητές έχουν παράσχει εδώ και καιρό τα ισχυρότερα τεκμήρια περί της συνεχούς ανθρώπινης εξέλιξης. Συγκεκριμένα, εντοπίστηκαν 700 περιοχές όπου το ανθρώπινο γονιδίωμα άλλαξε μέσω φυσικής επιλογής, μέσα στα τελευταία 5.000 με 15.000 έτη. Επιπλέον αναφέρεται:
«Τρεις πληθυσμοί υπήρξαν το αντικείμενο μελέτης, οι Αφρικανοί, οι Ανατολικοασιάτες και οι Ευρωπαίοι. Στον εκάστοτε πληθυσμό, μία ως επί το πλείστον διαφορετική σειρά γονιδίων, ευνοείτο από την φυσική επιλογή. Τα γονίδια που επιλέχθηκαν, τα οποία επηρεάζουν το χρώμα του δέρματος, το είδος των μαλλιών και την δομή του σκελετού, πιθανώς να ευθύνονται για τις σύγχρονες διαφορές στην εξωτερική εμφάνιση των φυλών.
Η μελέτη των γονιδίων μπορεί να βοηθήσει στο να ανακατασκευάσουμε σημαντικές στιγμές του ανθρώπινου παρελθόντος. Μπορεί επίσης να βοηθήσει τους φυσικούς ανθρωπολόγους να εξηγήσουν τον λόγο που οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν μια τέτοια ποικιλία ξεχωριστής εξωτερικής εμφάνισης.[...]
Το εύρημα συμβάλλει ουσιαστικά στα τεκμήρια για το ότι η ανθρώπινη εξέλιξη δεν σταμάτησε κάποια στιγμή στο μακρινό παρελθόν, όπως έμμεσα υποθέτουν πολλοί κοινωνικοί επιστήμονες. Ακόμη και εξελικτικοί ψυχολόγοι που ερμηνεύουν την ανθρώπινη συμπεριφορά στο πλαίσιο του τι εξελίχθηκε ο εγκέφαλος να κάνει, υποστηρίζουν ότι ο στόχος της φυσικής επιλογής στην διαμόρφωση του ανθρώπινου εγκεφάλου, πραγματοποιήθηκε στο προ-γεωργικό παρελθόν, πάνω από 10.000 χρόνια πριν.
"Υπάρχουν άφθονα τεκμήρια σχετικά με το ότι η φυσική επιλογή υπήρξε σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη μας τα τελευταία 10.000 χρόνια και δεν υπάρχει λόγος να υποθέτουμε ότι σταμάτησε" είπε ο Jonathan Pritchard, γενετιστής πληθυσμών στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, ο οποίος ήταν ο υπεύθυνος της μελέτης.» [14]
Όσον αφορά το ίδιο το χρονικό διάστημα στο οποίο αναφέρεται ο Gould, δηλαδή τα 50.000 έτη, πάλι δεν μπορεί να στηρίξει την θέση ότι αποτελεί μια πολύ μικρή χρονική περίοδο για να παρατηρηθούν εξελικτικές αλλαγές καθότι παρατηρούμε τις τελευταίες επί των διαφόρων ειδών εντός πολύ μικρότερου χρονικού διαστήματος.
Το πιο απλό παράδειγμα είναι τα παράγωγα της εξημέρωσης. Συγκεκριμένα, τα εξημερωμένα ζώα συχνά έχουν διαφορετική εμφάνιση και συμπεριφορά από τους αρχαίους άγριους προγόνους τους και εν πάση περιπτώσει οι αλλαγές αυτές συνέβησαν σε πολύ λιγότερο από 100.000 χρόνια. Για παράδειγμα, τα σκυλιά ξεχώρισαν από τους λύκους αφού εξημερώθηκαν από τον άνθρωπο περίπου 15.000 χρόνια πριν. Πλέον, τα σκυλιά έχουν την μεγαλύτερη ποικιλία σε μεγέθη και μορφές όσο κανένα άλλο θηλαστικό.[15]
 |
| Γκρίζος Λύκος |
 |
| Chihuahua και Great Dane |
Πέρα από τις διαφορές στην εξωτερική εμφάνιση, τα σκυλιά απέκτησαν και διαφορετική συμπεριφορά από τον πρόγονο τους, τον λύκο. Τα σκυλιά καταλαβαίνουν εύκολα την ανθρώπινη φωνή και τις χειρονομίες, ενώ δεν ισχύει το ίδιο για τους λύκους. Οι αρσενικοί λύκοι δένονται σαν ζευγάρι με τα θηλυκά και βοηθούν στο μεγάλωμα των κουταβιών τους, ενώ τα αρσενικά σκυλιά αδιαφορούν και δεν εμπλέκονται στο μεγάλωμα και την φροντίδα των κουταβιών. Τα σκυλιά έχουν υποστεί σημαντικές εξελικτικές αλλαγές μέσα σε μερικούς από τους περασμένους αιώνες. Πολλές ράτσες δεν έχουν μεγαλύτερη ηλικία από μερικές εκαντονταετίες.
Σε ένα ακραίο παράδειγμα, ο Ρώσος επιστήμονας, Dmitri Belyaev πέτυχε να δημιουργήσει μια εξημερωμένη αλεπού, μόνο μέσα σε 40 έτη. Σε κάθε γενιά ο τελευταίος διάλεγε αλεπούδες προς αναπαραγωγή, βάσει του πόσο ήμερη ήταν η κάθε μία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία αλεπούδων που απολάμβαναν την επαφή με τον άνθρωπο, εν αντιθέσει με τις άγριες αλεπούδες που την απέφευγαν. Αυτή λοιπόν η νέα συνιστώσα ήμερων αλεπούδων, έφερε και άλλες αλλαγές. Μερικές από αυτές ήταν η αλλαγή του χρώματος του τριχώματος τους, η μεταβολή του κρανίου τους σε πιο στρογγυλό, και το ότι πολλές από αυτές γεννήθηκαν με εύκαμπτα (πεσμένα) αυτιά.
Παρατηρώντας το παραπάνω πείραμα, διαπιστώθηκε πως υπάρχουν συμπεριφορές (ή ο τρόπος ζωής αλλιώς) που επηρεάζουν τα γονίδια, και ως εκ τούτου τα τελευταία έφεραν αλλαγές και στον φαινότυπο των αλεπούδων. [16]
Κάποιος θα ισχυριστεί ότι οι ράτσες των σκυλιών (όχι όμως η ίδια η απόσχιση του σκύλου από τον λύκο) ή οι εξημερωμένες αλεπούδες, είναι προϊόντα της ανθρώπινης παρέμβασης στην φυσική επιλογή. Αυτό όμως δεν μπορεί να σταθεί σαν επιχείρημα διότι η διαδικασία της επιλογής παραμένει ίδια και αλλάζει μόνον στην κλίμακα. Συνεπώς, είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο, η επιλογή και η προσαρμογή των ειδών είναι αδιαμφισβήτητη και επιφέρει εξελικτικές και γενετικές αλλαγές. Το ίδιο συνέβη και με τους ανθρώπους τόσο μετά το τέλος της εποχής των παγετώνων όσο και με την άφιξη της τεχνολογίας και της γεωργίας. Είναι αδύνατον λοιπόν οι άνθρωποι μετά από όλα αυτά τα χρόνια, να παραμείνουν ίδιοι εξελικτικά και γενετικά. [17]
Η αλλαγή λίγων γονιδίων μπορεί να προκαλέσει μια αλυσιδωτή αντίδραση στην εξέλιξη ενός είδους που θα είναι καθοριστική. Ένα παράδειγμα είναι τα άγρια αμύγδαλα. Τα τελευταία περιέχουν ένα πικρό χημικό, την αμυγδαλίνη, η οποία μετατρέπεται σε κυάνιο όταν κάποιος καταναλώνει άγρια αμύγδαλα. Η κατανάλωση μερικών άγριων αμυγδάλων από τον άνθρωπο μπορεί να αποβεί θανατηφόρα. Τα αμύγδαλα τα οποία εμείς καταναλώνουμε σήμερα είναι μια συνιστώσα αμυγδαλών επί της οποίας επήλθε μετάλλαξη, όταν οι άνθρωποι άρχισαν να τα καλλιεργούν, πριν 12.000 χρόνια πριν, με αποτέλεσμα τα αμύγδαλα να γίνουν βρώσιμα.[18] Γνωρίζουμε επίσης όσον αφορά τον άνθρωπο ότι η αλλαγή ενός μόνο γονιδίου μπορεί να ευθύνεται για τρομερές γενετικές παθήσεις.
Αυτές οι μικρές, όμως δραματικές, γενετικές αλλαγές είναι πιθανές διότι το DNA λειτουργεί σαν ένα πρόγραμμα υπολογιστή. Η αλλαγή ενός και μόνο γράμματος μπορεί να έχει τεράστια σημασία. Επί παραδείγματι, το πιο κοινό είδος νανισμού, έχει σαν αιτία μια μόνο αλλαγή σε ένα νουκλεοτίδιο. Καταρχήν, η διαφορά σε ένα γονίδιο μεταξύ των πληθυσμών θα μπορούσε να προκαλέσει ανάλογες διαφορές στα χαρακτηριστικά των μελών του εκάστοτε πληθυσμού.
Η επιρροή των γονιδίων και για το αν το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν το μεγαλύτερο μέρος του DNA τους κοινό, επαρκεί για να μας χαρακτηρίσει ίδιους, ή να επιτρέψει την φυλετική μίξη, θα αναλυθεί στο επόμενο μέρος του άρθρου, όπου θα καταρριφθούν οι ισχυρισμοί του Lewontin.
• Η φυλή από την άποψη της γενετικής
Η φυλή μπορεί να ταυτοποιηθεί από την γενετική μέσω της ανάλυσης κυρίων συνιστωσών (PCA Analysis). Μέσω αυτής της μεθόδου εντοπίζονται οι γενετικές αποστάσεις ανάμεσα στους πληθυσμούς. Επειδή η γλώσσα της γενετικής είναι η στατιστική, τα αποτελέσματα των αποστάσεων εμφανίζονται με την μέθοδο της συσταδοποίησης (cluster analysis). Συσταδοποίηση ονομάζεται η διαδικασία κατά την οποία ένα σύνολο από «αντικείμενα» διαχωρίζονται σε ένα σύνολο από λογικές ομάδες. Η καταχώρηση αντικειμένων στην ίδια ομάδα μεταφράζεται ως ομοιότητα των αντικειμένων μεταξύ των και αντίστροφα. Με την πάροδο του χρόνου, 5 υποείδη όπως προαναφέραμε αναπτύχθηκαν, στην Αφρική, την Ευρασία, την Ωκεανία, την Ανατολική Ασία και την Αμερική. Να σημειωθεί ότι οι παλαιές φυλετικές ταξινομήσεις, αναγνωρίζονται και από την γενετική συσταδοποίηση. [19] [20] [21]
 |
| Γενετικές αποστάσεις μεταξύ των πληθυσμών |
 |
| Συστάδες ανθρώπινων υποειδών και οι μεταξύ τους αποστάσεις |
Έχουμε δει ορισμένους γενετιστές, όπως για παράδειγμα ο Τριανταφυλλίδης, να προσπαθούν να βγάλουν πορίσματα σχετικά με την φυλετική σύσταση πληθυσμών βάσει της λεγομένης απλοομάδας ή και βάσει μιτοχονδριακού DNA. Οι βαρύγδουπες δηλώσεις του Τριανταφυλλίδη (εγώ τα αποκαλώ παπάτζες), τύπου «οι Έλληνες είναι 99.9% γενετικά ίδιοι με τους Μυκηναίους» έχουν συνταράξει τους Ρωμιούς. Να σημειωθεί βέβαια πως ο Τριανταφυλλίδης δεν πιστεύει στην ύπαρξη των φυλετικών διαφορών και στις συνεντεύξεις του δηλώνει πως Έλληνες γίνεσαι, δεν γεννιέσαι.
Έχουν όμως όλα αυτά σχέση με την πραγματικότητα; Είναι σωστός ο τρόπος με τον οποίο ο Τριανταφυλλίδης έκανε τις «συνταρακτικές» ανακαλύψεις του ;
Υπάρχουν τριών ειδών γενετικών αναλύσεων:
Α) Υ-DNA (Y χρωμόσωμα - απλοομάδα)
Β) mtDNA (μιτοχονδριακό DNA)
Γ) Αυτοσωμικό DNA
• Υ-DNA
Το Υ- χρωμόσωμα εμπεριέχει το DNA που περνάει από τον πατέρα στον γιο και καταλαμβάνει το 2% περίπου του συνολικού γονιδιώματος. Επειδή τα Υ-χρωμοσώματα περνούν από τον πατέρα στον γιό σχεδόν χωρίς καμία αλλαγή, δηλαδή αυτούσια, ένας άνδρας μπορεί να βρει τους πατρικούς του προγόνους μέσω ενός Y-DNA τεστ.
Εφόσον οι γυναίκες δεν έχουν Υ-χρωμοσώματα είναι αυτονόητο ότι δεν μπορούν να κάνουν το παραπάνω τεστ.
Η ανάλυση του Υ-χρωμοσώματος αποκαλύπτει την Υ-απλοομάδα ενός άνδρα, δηλαδή την αρχαία πληθυσμιακή ομάδα από την οποία προέρχεται η πατρική γραμμή καταγωγής κάποιου. Ο απλότυπος συνήθως αποτελεί κληρονομιά παρά πολλών χιλιάδων χρόνων πριν (5-6.000+ έτη) και εφόσον κληρονομείται από πατέρα σε γιο, και δεν λαμβάνεται εξ ολοκλήρου η καταγωγή ενός ανθρώπου, δεν μας λέει σχεδόν τίποτα για την φυλετική σύσταση κάποιου. Επί παραδείγματι γίνεται ένας άνθρωπος να έχει Νεγροειδή πρόσμιξη από την μητέρα του ή από διάφορους άλλους προγόνους του, και παρόλα αυτά να έχει απλοομάδα που εντοπίζεται στην Ευρώπη χωρίς να υπάρχει κάποιο αντίκρυσμα της πραγματικής του καταγωγής.
 |
| Διάγραμμα για την μεταφορά του Y-DNA |
• mtDNA
Το μιτοχονδριακό DNA ιχνηλατεί την μητρική γραμμή καταγωγής ενός ανθρώπου μέσω των μιτοχονδρίων τους, τα οποία περνάνε από τις μητέρες στα παιδιά των. Εφόσον όλοι οι άνθρωποι έχουν μιτοχόνδρια, ο οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει ένα μιτοχονδριακό τεστ. Η ανάλυση του μιτοχονδριακού DNA αποκαλύπτει την μιτοχονδριακή απλοομάδα που ανήκαν οι αρχαίοι πρόγονοι της μητέρας. Η διαδικασία είναι παρόμοια με την Υ-απλοομάδα. Εφόσον τα μιτοχόνδρια κληρονομούνται από τις γυναίκες στα παιδιά, εντός των αποτελεσμάτων της ανάλυσης δεν συμπεριλαμβάνονται αρσενικοί πρόγονοι.
 |
| Διάγραμμα για την μεταφορά του mtDNA |
• Αυτοσωμικό DNA
Το αυτοσωμικό DNA ιχνηλατεί τα αυτοσωμικά χρωμοσώματα ενός ατόμου, τα οποία εμπεριέχουν τα τμήματα του DNA που μοιράζεται το άτομο με όλους όσους έχει συγγένεια, τόσο από τον πατέρα όσο και την μητέρα (και άμεση συγγένεια και έμμεση). Όλοι μπορούν να κάνουν μια αυτοσωμική ανάλυση διότι όλοι μας έχουμε αυτοσωμικά χρωμοσώματα. Το αυτοσωμικό DNA δεν περιέχει πληροφορίες σχετικά με την απλοομάδα, αλλά δίδει ποσοστά σε σχέση με την εθνικότητα, την εγγύτητα του ατόμου σε σχέση με συγκεκριμένους πληθυσμούς κτλ. Γενικώς αποτελεί τον ασφαλέστερο τρόπο να ανακαλύψει κάποιος το DNA που μοιράζεται με έναν πληθυσμό και σε τι βαθμό. Κατά πόσο δηλαδή είναι Έλληνας, Ευρωπαίος, Άραβας και ούτω καθεξής.
Κλείνοντας με αυτό το ζήτημα πρέπει να πούμε ότι οι απλοομάδα αναφέρεται όπως είπαμε προηγουμένως στην βαθιά προγονική προέλευση. Υπάρχουν πολλές απλοομάδες, και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει την προέλευση τους με ένα κλικ στο διαδίκτυο. Πέρα αυτού όμως, θα εστιάσω στο γεγονός ότι οι απλοομάδες στην σύγχρονη εποχή είναι άχρηστες ως επί το πλείστον, όσον αφορά την διερεύνηση της φυλετικής καταγωγής και σύστασης ενός ατόμου. Πριν αναλύσουμε περαιτέρω τους λόγους της μη καταλληλότητας της απλοομάδας, θα παραθέσουμε το παρακάτω βίντεο με έναν καθόλου εξαίρετο άνθρωπο, τον γνωστό Τουρκολόγο Κιτσίκη, ο οποίος χρησιμοποιεί την απλοομάδα για να προωθήσει την ατζέντα του, βασιζόμενος στο γεγονός ότι Έλληνες και Τούρκοι μοιράζονται την απλοομάδα J2.
Θα αναφερθώ ξανά στον Τριανταφυλλίδη, ο οποίος στο βιβλίο του «Η γενετική καταγωγή των Ελλήνων», χρησιμοποιεί την απλοομάδα Υ για να μας αποδείξει το γνήσιο της καταγωγής μας εκ των αρχαίων. Εδώ και το συναφές βίντεο με την παρουσίαση της έρευνας του:
 |
| Οι οπαδοί του Τριανταφυλλίδη αντιμετωπίζουν τους αριστερούς με το αδιάσειστο τεκμήριο " Οι Έλληνες δεν είναι Τούρκοι γιατί δεν έχουν μογγολικό Υ-DNA" βέβαια δεν γνωρίζουν καν ότι οι περισσότεροι Τούρκοι είναι εξισλαμισμένοι ντόπιοι της Ανατολίας και όχι Μογγόλοι. |
Οι απλοομάδες στην Ελλάδα άλλαζαν με την πάροδο του χρόνου. Κατά το 7.000 π.Χ. οι κάτοικοι του ελλαδικού χώρου είχαν την απλοομάδα G2a, η οποία σχετίζεται με τους Νεολιθικούς αγρότες, και η οποία στην συνέχεια αντικαταστάθηκε από μία άλλη απλοομάδα. Σήμερα η G2a είναι σχεδόν ανύπαρκτη στην Ελλάδα, αλλά επικρατεί σε Γεωργιανούς (φτάνει το ποσοστό του 30-40% των ανδρικών πατρικών γραμμών) των οποίων η μοναδική σχέση με την Ελλάδα είναι οι οικοδομές τις οποίες έχτισαν στην χώρα μας. [22]
Οι απλοομάδες είναι χρήσιμες πλέον μόνο για την έρευνα των μετακινήσεων αρχαίων πληθυσμών. Μετά τον μεσαίωνα η χρησιμότητα τους ως προς την καταγωγή των Ευρωπαίων φθίνει καθώς οι μετακινήσεις πληθυσμών ήταν πάμπολλες. Υπάρχουν επί παραδείγματι Έλληνες με απλοομάδα Ι2 η οποία έχει σλαβική προέλευση. Και όμως, αν οι συγκεκριμένοι κάνουν αυτοσωμική ανάλυση DNA θα ταυτίζονται φυλετικώς με τους ντόπιους χωρίς να έχουν σλαβικά χαρακτηριστικά. Αυτό συμβαίνει διότι όπως προαναφέραμε ο απλότυπος κληρονομείται από αρχαίους προγόνους. Συνεπώς οι Έλληνες αυτοί μπορεί να είχαν έναν Σλάβο πατρικό πρόγονο το 700 μ.Χ. για παράδειγμα, αλλά όλοι οι υπόλοιποι πρόγονοι του να είναι Έλληνες.
Τέλος, ο Τριανταφυλλίδης χρησιμοποιεί το μιτοχονδριακό DNA όπου τον συμφέρει και δεν κάνει ούτε λόγο για subclades.
Τα subclades αποτελούν τοπικές διαφοροποιήσεις/μεταλλάξεις μιας αρχαίας απλοομάδας. Είναι πάρα πολύ επικίνδυνο να μην τις αναφέρεις διότι αποτελούν ξεχωριστά είδη απλοτύπου. Επί παραδείγματι, αν δεν αναφέρουμε τα παραπάνω, μπορούμε να εξάγουμε το πόρισμα ότι ένας ντόπιος της Ηπείρου, ταυτίζεται γενετικά με την Βόρεια Αφρική. Άλλο ένα παράδειγμα είναι το εξής: Ένας Πελοποννήσιος και ένας Τούρκος ανήκουν στην Υ-απλοομάδα J2, διότι την κληρονόμησαν από κοινό πρόγονο εκ πατρός πριν 9.000 έτη. Με την λογική του Τριανταφυλλίδη (προς μεγάλη χαρά του Κιτσίκη) ο Πελοποννήσιος και ο Τούρκος έχουν την ίδια φυλετική σύσταση.
Όταν δεν λαμβάνει κάποιος στην μελέτη του α) φυλογενετικά (phylogenetics), β) subclades, γ) founder effect, δ) bottlenecks, ε) γενετική παρέκκλιση (genetic drift), στ) αυτοσωμικό DNA, τότε η μελέτη του αυτή είναι για τα σκουπίδια διότι θα βγάλει λανθασμένα (σκοπίμως ίσως) πορίσματα.
Στο επόμενο μέρος του άρθρου, θα αναφερθούμε στην προϊστορική Ευρώπη και στους πληθυσμούς που την δημιούργησαν σαν φυλετικό/πληθυσμιακό σύνολο. Μέσα σε αυτή την ανάλυση θα συμπεριληφθεί και η Ελλάδα.
( Για Β' Μέρος εδώ )
Πηγές
[1] Hans F.K. Günther, Racial Elements of European History, σελ. 3
[2] Λεξικό Merriam Webster, λήμμα Race, Entry 1a
[3] Walker, Peter M. B., ed. (2004) [1999]. "Race". Chambers Dictionary of Science and Technology. Edinburgh / New Delhi: Chambers Harrap / Allied Chambers. Republished without known revision several times since 1999, and originally published as: The Wordsworth Dictionary of Science and Technology. W. R. Chambers Ltd. and Cambridge University Press. 1988.
[4] Morris, Christopher, ed. (1992). "Race". Academic Press Dictionary of Science and Technology. San Diego / London: Academic Press (Harcourt Brace Jovanovich). "Biology" entry, p. 1777. ISBN 978-0-12-200400-1. an interbreeding subgroup of a species whose individuals are geographically, physiologically, or chromosomally distinct from other members of the species
[5] The New York Times, " Humans Have Spread Globally, and Evolved Locally", 26-6-2007
[6] Adhikari, Kaustubh et al. “A genome-wide association scan implicates DCHS2, RUNX2, GLI3, PAX1 and EDAR in human facial variation.” Nature communications vol. 7 11616. 19 May. 2016, doi:10.1038/ncomms11616
[7] Liu C, Lee MK, Naqvi S, et al. Genome scans of facial features in East Africans and cross-population comparisons reveal novel associations. PLoS Genet. 2021;17(8):e1009695. Published 2021 Aug 19. doi:10.1371/journal.pgen.1009695
[8] Adhikari, Kaustubh et al. “A genome-wide association scan in admixed Latin Americans identifies loci influencing facial and scalp hair features.” Nature communications vol. 7 10815. 1 Mar. 2016, doi:10.1038/ncomms10815
[9] Stephen J. Gould, “The Spice of Life,” Leader to Leader 15 (Winter 2000): 14–19.
[10] There’s been no biological change in humans in 40,000 or 50,000 years. Everything we call culture and civilization we’ve built with the same body and brain.
—Stephen Jay Gould
[11] Scientific American, "Stephen Jay Gould on Marx, Kuhn and Punk Meek",
2 November 2015
[12] Monthly Review, "Stephen Jay Gould - What does it mean to be a radical ?", Richard Lewontin, Richard Levins, 01 November 2002
[13] Stephen J. Gould, “The Spice of Life,” Leader to Leader 15 (Winter 2000): 18
[14] New York Times, "Still Evolving, Human Genes Tell New Story", Nicholas Wade, 07 March 2006
[15] The 10.000 Year Explosion, Gregory Cochran - Henry Harpending, σελ. 5
[16] ιδέ ανωτέρω, σελ. 7
[17] ιδέ ανωτέρω
[18] ιδέ ανωτέρω, σελ. 17
[19] Nei, M, and A K Roychoudhury. “Evolutionary relationships of human populations on a global scale.” Molecular biology and evolution vol. 10,5 (1993): 927-43. doi:10.1093/oxfordjournals.molbev.a040059
[20] Bowcock, A M et al. “High resolution of human evolutionary trees with polymorphic microsatellites.” Nature vol. 368,6470 (1994): 455-7. doi:10.1038/368455a0
[21] Zhivotovsky, Lev A et al. “Features of evolution and expansion of modern humans, inferred from genomewide microsatellite markers.” American journal of human genetics vol. 72,5 (2003): 1171-86. doi:10.1086/375120
Επιτέλους ήρθε η ώρα των απαντήσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρθρο φωτιά! Το περιμέναμε καιρό!
ΑπάντησηΔιαγραφή